اشعار بعداز شهادت امیرالمومنین

ديشب فضا را غرق ِ سوز و ساز مي كرد

گه ديده را ميبست و گاهي باز مي كرد

ديشب علي با فرق تا ابرو شكسته

مي رفت نزد همسر پهلو شكسته

ديشب كنار حجره زينب زار مي زد

از فرط غم سر بر در و ديوار مي زد

ديشب علي بوسيد چشم مست عباس

دست حسينش را سپرده دست عباس

ديشب علي با زينبش راز مگو داشت

گويا سخن از بوسه ي زير گلو داشت

ديـشب حكـايت از يزيد و ملك ري بود

صحبت ز قرآن خوانـدنِ بالاي ني بود

خانه با رفتنت این بار به هم ریخته است

شهر بی حیدر کرار به هم ریخته است

پدرم نبض زمان بودی و با رفتن تو

سحر و روزه و افطار به هم ریخته است

هرکسی دید پدر، حال مرا گفت به خویش:

دختر فاطمه بسیار به هم ریخته است

بستر خالی تو گوشه این خانه پدر

علتی شد که پرستار به هم ریخته است

بودنت مایه آرامش و آسایش بود

حال با رفتن تو کار به هم ریخته است

حَسَن غم‌زده را بیشتر از زخم سرت

قصه سینه و مسمار به هم ریخته است...

حرفی از کوچه نباید بشود پیش حسین

چون که با گفتنش هر بار به هم ریخته است...

صحبت از کوفه و بازار و اسیری کردی

از همان لحظه علمدار به هم ریخته است...

گفته‌ای کوفه میارند مرا طوری که

همه کوچه و بازار به هم ریخته است...

مهدی نظری

*******************